Infinite (00:59:27 28/08/2010) 10 игр, на которых я вырос
я 10 не нарахую Микола (00:59:45 28/08/2010) ) Микола (00:59:51 28/08/2010) я не нарахую 10 в які я грав Микола (00:59:55 28/08/2010) хіба з сапером і косинкою Надзея Кропачка (01:03:58 28/08/2010) 10 гульняў, на якіх я вырас? Надзея Кропачка (01:05:37 28/08/2010) Хованкі, клясыкі, фанты, «сакрэцікі», машынкі… э… дочки-матери, карацей, даганялкі, «Фантамас», «Форд Баярд», марскі бой. Надзея Кропачка (01:05:46 28/08/2010) Задроты, б*ць.
Мікола (02:43:07 23/08/2010) крейда навіть угорською kreta. Надзея Кропачка (02:43:26 23/08/2010) І тіки рускім треба било вийобнутись Надзея Кропачка (02:43:34 23/08/2010) -ським? Надзея Кропачка (02:43:41 23/08/2010) кацапам, бля, що я, справді. Мікола (02:43:45 23/08/2010) кацапам.
ГУ «432 Главный военный клинический медицинский центр ВС РБ» Выписной эпикриз из истории болезни № 09712 Юсупов Руслан Давлатович, 1992 г. р., находился на лечении и обследовании в 2-м кардиологическом отделении с 28.06 по 5.07.2010 г. Диагноз: Нейроцирукляторная астения с нарушением ритма по типу частой политопной суправентрикулярной экстрасистолии. МАС: аномально расположенная хорда в полости левого желудочка (поперечно-апикальная). Н0. Хронический гастродуоденит, нестойкая ремиссия. Ожирение І степени, экзогенно-конституциональный тип. … Рекомендовано: - гипохолестериновая диета, занятия физкультурой, ограничить потребление кофе и крепкого чая; - наблюдение кардиолога в поликлинике по месту жительства; - контроль ЭКГ и ЭХО-КС через 1 год; - проведение ФВД и консультация ЛОР врача в поликлинике по месту жительства в плановом порядке; - омепразол 20 мг по 1 таб. 3 раза в день; - «гефал» по 1 столовой ложке 3 раза в день за 30 мин до еды и на ночь.
Начальник 2 кардиологического отделения: п-к м/с Лысый Ю. С. Клинический ординатор: к-н м/с Абдин К. А.
Штось дзеецца такое, чаго я нават і блізка ня цямлю. Мне страшна, але разам з тым… Ня знаю, ня знаю, ня знаю. Я адчуваю, што павінна абдыцца нешта вялікае. Сэрца трымціць ад болю. Рукі трасуцца. Клічнікі навокал. Божа, дай розуму і сілаў…
Ото часам выходзіш уначы паесьці чаго, а там «на кухонным стале танчыць чорная котка». Ну добра, ня танчыць, і можа не зусім яна чорная. Але яна там ёсьць.
Пакуль 1 разьбіраецца з «пацалаваўшыміся», 2 стварае патэнцыйна такую самую, калі ня горшую, сытуацыю, ловячы на хуткасьць на зьезьдзе ў супрацьлеглы бок, ды пры гэтым закрываючы агляд для кіроўцаў, што спускаюцца да МКАД. Ды яшчэ і трэці едзе з уключанымі мігалкамі па сустрэчнай паласе з таго зьезду, дзе ўнізе ДТЗ.
І ўсім траім пакласьці, што на зьезьдзе дзеецца прыблізна такое:
А на самым праспэкце зьбіраецца «хвост», каторы ўжо відаць паўкіламетры да таго часу сягннуў.
Фільмы… Другую ноч запар гляджу фільмы. Расьцякаюся ў хламішча. Да. Як добра, што ніхто не дзяўбе галаву выслоўем «мужчыны ня плачуць…» Хто ўвогуле прыдумаў гэтую хрэнь?!?!
Паставіў Убунту. На недадзёўб скардзіцца паходу больш не давядзецца. Хаця, мне ў гэтым плане павінна было-б хапіць майго WinXP, ну ці 2k прынамсі.
Папутна віншую прыгожую палову чалавецтва зь іх прафэсыйным сьвятам. Квітнейце!..
Чо-о-о-орт, я адчуваю сябе цалкам выціснутым, а мяне выціскаюць толькі мацней. Ну не магу я так у стасунках, не магу… Мне тэрмінова трэба адказ на ўсе мае пытаньні. А то я здохну ад бясконцых бяссонных начэй і пастаяннага болю ў сэрцы. Божа, калі раней я хацеў каб усё скончылася добра, то цяпер я проста хачу, каб гэта скончылася…
Час згубленых мар і надзей. Чулі, як хрумсьціць жыцьцё, ў момант, калі яго дэфармацыя дасягае той самай крытычнай кропкі? Я сёньня чуў.
«Супраціўленьне матэрыялаў па справе майго жыцьця дасягае крытычнай кропкі, зь якой аніколі вяртаньня ня будзе назад, ўсё, што пад і што над — ператворыцца ў пыл, але зрэшты, каго гэта ўжо хвалявацьме?
Я сёньня найдалей ад Сонца, я сам — у ступені бясконцасьць лячу з расхрыстанай душой, я нічыйны і Твой, я сабе не належу дакладна, бо надта накладна накладзеным сэрца сваё атрымоўваць па пошце.
Ці чуў хто з вас калі, як хрусьціць жыцьцё ў момант, калі яго дэфармацыя сягае той самай крытычнай кропкі, і болей яно не адно — а два і па паў?..
Ў большасьці сваёй падзел «Ідыятэка» на сайце ў Цёмуся Лебедзева паказвае, што ідыёты насамрэч тут ня тыя, хто робіць рэчы там прадстаўленыя, а тыя, хто здымае, дасылае і выкладае іх на сайт. Але ня сёньня. Я плакаў.