"Я чую фламенка звар’яцелых трамваяў
і грукат поўніць пустыя вокны.
Дай мне сонца, а лепей - два,
па сонцы на кожнае маё вока.
Калі ў цябе ёсьць магчымасьць бачыць -
значыць ёсьць вочы і магчымасьць сачыць,
я не люблю, калі ты мне хлусіш,
але больш ненавіджу, калі ты маўчыш."
Н. Пушкарова

На тэлефоне - 4 кЗц, ў кішэні - грошы за вернуты квіток. Наперадзе - тры дні цяжкога чаканьня, паэтычны слэм і нарэшце вандроўка спынам у Горад Мараў. А яшчэ жудасна хочацца спаць... Пастаянна... А паснуць не атрымліваецца... А яшчэ задзяўбалі навакольныя... А яшчэ...